■JEF United Chiba
Choi Yong-soo（FW）
●สัญชาติ หรือ ทีมชาติ：อดีตทีมชาติเกาหลีใต้
●ช่วงปีค้าแข้ง：01～03
●สถิติรวม：J１／88นัด・55ประตู（JEF United：73นัด・54ประตู）
J２／33นัด・20ประตู

  ศูนย์หน้าทีมชาติเกาหลีใต้ที่ทำให้นักเตะทีมชาติญี่ปุ่นรับมืออย่างทรหดนั้น ในเจลีกเขาก็ยังคงทำประตูกระจุยกระจาย

  ปี 2001-2003 เขายิงประตูเฉลี่ยเกิน 15 ลูกทั้งสามปี สร้างสถิติยิง 54 ลูกจนกลายเป็นนักเตะต่างชาติที่ทำประตูเยอะที่สุดในเจลีก

  การเทคตัวกระโดดที่สูงและการเตะเท้าขวาที่แม่นยำของเขานั้น หากไม่มีอะไรเข้าไปขวางทางล่ะก็ไม่มีทางจะหยุดเขาได้อย่างแน่นอน กล่าวได้ว่าฟอร์มการเล่นของเขานั้นเป็นการยกระดับผู้รักษาประตูของญี่ปุ่นไปอ้อม ๆ เลย

■Shonan Bellmare
Adiel（MF）
●สัญชาติ หรือ ทีมชาติ：บราซิล
●ช่วงปีค้าแข้ง：06～11
●สถิติรวม：J１／０นัด・０ประตู（Shonan）
J２／196นัด・50ประตู（Shonan：196นัด・48ประตู）

  การอยู่โชนัน 6 ปี ทำให้เขาเป็นนักเตะต่างชาติที่อยู่สโมสรนี้นานที่สุด ภายใต้การคุมทีมของโซริมาจิ ยาสึฮารุ เขาเล่นในตำแหน่งปีกขวาและสร้างสรรค์ผลงานที่ยอดเยี่ยมออกมา

  แต่ในปี 2010 ด้วยอาการบาดเจ็บที่ขาทั้งสองข้างจึงทำให้ไม่สามารถลงสนามอีกได้ เลยทำให้แฟน ๆ เป็นจำนวนไม่น้อยเลยที่อยากให้เจ้าของรอยยิ้มกระชากหัวใจและเท้าซ้ายแห่งเวทมนตร์ "ดวงตะวันแห่งโชนัน" ได้เล่นในเกม J1 สักครั้งเหลือเกิน
 

■Sagan Tosu
Kim Min-woo（MF）
●สัญชาติ หรือ ทีมชาติ：เกาหลีใต้
●ช่วงปีค้าแข้ง：10～16
●สถิติรวม：J１／161นัด・20ประตู(Tosu）
J２／52นัด・11ประตู（Tosu）

  แม้กระทั่งสโมสรโทสุที่มีดวงสมพงศ์กับนักเตะเกาหลีใต้อย่างมากมาย คิมมินวูก็เป็นคนพิเศษที่โดดเด่นออกมา

  นักเตะเท้าซ้ายผู้เล่นอยู่กับโทสุทั้ง J1 และ J2 มาตลอด 7 ปีนั้น เขาขึ้นชื่อเรื่องสไตล์การลากเลื้อยที่วิ่งได้อย่างไม่มีหมดก๊อก การเคี่ยวเข็ญอยู่กับสโมสรโทสุที่เปรียบเสมือนเป็น "บ้านหลังที่สอง" ของเขานั้นทำให้ฝีมือขึ้นแท่นดีกรีนักเตะทีมชาติเกาหลีใต้

  ในปี 2016 ที่ถูกมอบหมายตำแหน่งกัปตันให้นั้น "ผมต้องพยายามมากกว่านักเตะญี่ปุ่นสองเท่า" ซึ่งนั่นคือความรับผิดชอบอย่างแรงกล้าของเขานั่นเอง

■Yokohama Flügels
Sampaio（MF）
●สัญชาติ หรือ ทีมชาติ：อดีตทีมชาติบราซิล
●ช่วงปีค้าแข้ง：95～98
●สถิติรวม：J１／156นัด・16ประตู(Yokohama F：116นัด・13ประตู）
J２／41นัด・５ประตู

  มิดฟิลด์ทีมชาติบราซิลผู้มีรอยยิ้มเสน่ห์จนเป็นที่รักทั้งในและนอกสนาม ว่ากันว่าเป็นหนึ่งในนักเตะต้นแบบของมิดฟิลด์ตัวรับ ตอนที่เล่นเป็นมิดฟิลด์ตัวรับคู่กับยามากุจิ โมโตฮิโระนั้นกล่าวได้ว่ามีความเข้าขากันและเล่นได้อย่างล้นเหลือจริง ๆ

  ในปี 1995 ที่มีนักเตะสัญชาติบราซิลอย่างจินโญ่ที่เป็นมิดฟิลด์และเอแวร์ที่เป็นกองหน้าจนถูกเรียกเป็น "สามประสานบราซิลเลียน" แม้สองรายนั้นจะจากทีมไปแต่กระนั้นแต่แซมไปโอก็ยังคงเป็นเสาหลักของทีมต่อ ซึ่งการแข่งขันนัดชิงชนะเลิศในปี 1999 ของถ้วยพระราชทานสมเด็จพระจักรพรรดินั้น เขาก็แสดงฟอร์มการเล่นอย่างดีเยี่ยมจนทำให้โยโกฮาม่าคว้าแชมป์เดียวที่หลงเหลืออยู่มาครองได้เป็นผลสำเร็จ